- znieść się
- сов.1) уст. связа́ться, снести́сь2) физ. редуци́роватьсяSyn:skontaktować się 1), zredukować się 2)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… … Słownik języka polskiego
zebrać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny
zbierać się — 1. Zebrać się na odwagę «zdecydować się na coś, na co wcześniej nie miało się śmiałości»: Zebrała się na odwagę i weszła do dyżurki. Przeprosiła, że przeszkadza, ale musi o coś spytać. M. Gretkowska, Podręcznik. 2. Zebrać się w sobie a) «naprężyć … Słownik frazeologiczny
przejeść się II — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o posiłkach i potrawach: znudzić się komuś całkowicie, przestać smakować przez swoją jednostajność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przejadły mu się obiadki mamy. Wszystko się w końcu przeje … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znosić — ndk a. dk VIa, znoszę, znosićsisz, znoś, znosićsił, znoszony 1. ndk → znieść 2. dk «zniszczyć odzież, obuwie przez długotrwałe lub intensywne używanie, noszenie» Znosił przez rok dwie pary pantofli. Znoszone buty. Znoszony płaszcz. znosić się 1.… … Słownik języka polskiego
zniesienie — n I rzecz. od znieść ◊ Nie do zniesienia «trudny do wytrzymania; przykry, drażniący, bolesny, nieznośny» zniesienie się rzecz. od znieść się … Słownik języka polskiego
znosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, znoszę, znosićsi, znoś, znoszony {{/stl 8}}– znieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zniosę, zniesie, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… … Słownik języka polskiego
otworzyć — dk VIb, otworzyćrzę, otworzyćrzysz, otwórz, otworzyćrzył (otworzyćwarł), otworzyćrzony a. otwarty otwierać ndk I, otworzyćam, otworzyćasz, otworzyćają, otworzyćaj, otworzyćany 1. «odemknąć coś zamkniętego przez przekręcenie sprężyny zamka,… … Słownik języka polskiego